NLO

[anny]

  NEIDENTIFICIRANI LETEĆI
                 objekti (NLO), koji su nakon svrsetka Drugoga svjetskog rata
                 preplavljivali nebo nad nasom planetom, potakli su francuski
                 casopis »Historia« da napravi retrospektivu toga fenomena. Je
                 li posrijedi masovna halucinacija, zelja za mistifikacijom,
                 ili je rijec o necemu sto jos treba proucavati?


                 Godine 1944, stab Luftwaffe, njemackog ratnog
                 zrakoplovstva, osnovao je prvu sluzbu zaduzenu da prikuplja i
                 analizira izvjestaje njemackih ratnih pilota koji su na svojim
                 misijama vidjeli nekakve "pokretne izvore svjetlosti i letece
                 objekte" nepoznata porijekla i nevidena ponasanja. Ta sluzba
                 Luftwaffe bila je prva sluzbena organizacija za proucavanje
                 onoga sto je poslije nazvano "letecim tanjurima". Taj je
                 termin kasnije zamijenjen mnogo prikladnijim: NLO
                 (neidentificirani leteci objekti).Otad pa do danas
                 registrirano je vise od jedan milion videnja NLO-a na podrucju
                 koje pokriva cijelu nasu planetu. Nekoliko milijuna ljudi,
                 koji pripadaju svim drustvenim slojevima, zivotnim dobima,
                 obrazovnim razredima i klasama strucnosti - vidjelo je ili
                 mislilo da je vidjelo "letece tanjure".
                 Eskadrila letecih tanjura
                 Francuski publicist Charles Garreau
                 pripovijeda kako je taj fenomen 1947. godine poceo poprimati
                 razmjere koji se do danas neprekidno povecavaju.- Upravo
                 sam vidio neke cudne letjelice iznad Mount Rainiera. Doimale
                 su se kao nekakvi cudni veliki leteci tanjuri...Na
                 aerodromu Yakima, u americkoj saveznoj drzavi Idaho, kamo se
                 upravo spustio sa svojim avionom, pilot Kenneth Arnold - jos
                 pod dojmom neobicnog spektakla sto ga je upravo vidio - pricao
                 je sto je vidio pilotima i mehanicarima sto su se okupili oko
                 njega.- Rano poslije podne poletio sam s aerodroma
                 Chehalis. Oko 15 sati bio sam iznad prvih brda Rocky Mountains
                 (Stjenjaka), gdje je prije nekoliko dana netragom nestao jedan
                 avion C-46 marinskog korpusa. Sjetivsi se toga, odlucio sam da
                 ga pokusam traziti. Digao sam se stoga na visinu od 10.000
                 stopa (oko 3400 m) da bih mogao vidjeti dno divovskih klanaca.
                 Mislio sam da je olupina nestaloga aviona, mozda, u jednome od
                 njih. Promatrao sam teren ispod sebe, ali onda je odjednom
                 moju paznju privukao niz bljeskova svjetlosti s moje lijeve
                 strane...

                 MISTERIJA JOŠ TRAJE
                 Prva eskadrila NLO-a videna je iznad Rocky Mountains
                 (Stjenjak).
                 Tada je Kenneth Arnold ugledao ono sto ce
                 kasnije novinari prozvati – eskadrilom letecih tanjura.-
                 Pogledao sam u tom smjeru i spazio devet letecih vrlo
                 blistavih predmeta tanjurasta oblika. Procijenio sam, onako
                 odoka, da su dugacki, otprilike, petnaest metara. Letjeli su
                 gledajuci iz mojega aviona, velikom brzinom od sjevera prema
                 jugu i to u formaciji naglavce okrenutih stepenica, tj. prvi
                 je avion letio najvise, a ostali stepenica sto ispod i iza
                 njega. Nisu letjeli ravno nego vijugavo, izbjegavajuci
                 planinske vrhunce. Ni vodoravno nisu letjeli jednolicno, nego
                 kao da skakucu, poput kamena koji odskace od povrsine vode.
                 Nakon nekog vremena nestali su iza jednoga visokog brda Na svu
                 srecu, mehanicki sam ukljucio "stopericu" kad sam ih spazio i
                 iskljucio je kad su nestali. Tako sam saznao da sam ih
                 promatrao oko 102 sekunde. Buduci da sam zapamtio gdje su bili
                 kad sam ih spazio, mogao sam, pomocu karte, lako izracunati da
                 je udaljenost, koju su za to vrijeme preletjeli, iznosila 41
                 milju. To sto su presli 41 milju za 102 sekunde, znacilo je da
                 su letjeli brzinom od 2700 km na sat...Samo nekoliko sati
                 poslije toga, Arnoldova je prica otkucana na svim novinskim
                 teleprinterima s naslovima: "Pilot vidio letece tanjure!",
                 "Misteriozna eskadrila letecih tanjura na americkom nebu",
                 "Leteci tanuri pratili pilota!", itd, itd.Tako je, 24.
                 lipnja 1947. roden termin koji je odmah preveden na sve
                 svjetske jezike. Ali, to ipak nije bio prvi tajanstveni leteci
                 predmet kojemu je dano to, zapravo, banalno ime.
                 sta su vidjeli Madridani?
                 Cetrnaestoga kolovoza 1864, list "Gazeta
                 de Madrid" ovako je opisao nesto sto su stanovnici
                 spanjolskoga glavnog grada vidjeli dva dana prije
                 toga:"Nekakav sjajni leteci tanjur, crvenkast i nadsvoden
                 jarkoblistavom kupolom, viden je prekjucer uvecer nad istocnim
                 obzorom ma dridskog neba. Posto je neko vrijeme mirovao
                 lebdeci na jednom mjestu, predmet je poceo letjeti velikom
                 brzinom u raznim smjerovima, vodoravno i okomito, a onda
                 nestao ispod obzora."Petnaest godina poslije toga, 25.
                 sijecnja 1879, John Martin, farmer iz Texasa, ispricao je
                 novinarima "Daily Newsa", lista koji je tada izlazio u
                 Densonu, ono sto je vidio i sto ga je snazno uzbudilo. List je
                 Martinovu pricu objavio pod naslovom "Cudan
                 dogadaj":»Gosp. John Martin, farmer koji zivi, otprilike,
                 sest milja juzno od nasega vrlog grada, ispricao nam je svoj
                 cudan dozivljaj. U cetvrtak ujutro, dok je bio u lovu,
                 Martinovu je paznju privukao neki cudan predmet na nebu.
                 Zapanjila ga je brzina kojom je taj predmet letio i njegov
                 cudni oblik. Kad ga je g. Martin spazio, predmet je imao
                 dimenzije i boju obicne narance, ali se neprekidno povecavao.
                 Kretao se golemom brzinom. Nakon nekog vremena preletio je
                 iznad g. Martina, koji je tada vidio da je taj predmet golem i
                 da ima oblik tanjura ili zdjelice. Uskoro je nestao iza
                 obzorja."Treba upozoriti na nesto sto je, zapravo, samo po
                 sebi jasno. Sigurno je da se stanovnici Madrida i Teksasani
                 nisu mogli dogovoriti da predmete koje su vidjeli usporede s
                 tanjurima, a Arnold, naravno, nije mogao znati za price ili
                 iskaze stanovnika Madrida. Ali, dok je ono sto su vidjeli
                 Madridani i sto je 1879. vidio teksaski farmer Martin bilo
                 brzo zaboravljeno i nije dobilo nikakav veci publicitet, ono
                 sto je 24. lipnja 1947. vidio Arnold imalo je neobicne
                 reperkusije.
                 
                 STVORIO MODERNU LEGENDU:
                 Kenneth Arnold je prvi izgovorio "leteci tanjiri"
                 i stvorio pojam, koji ce vjecno trajati.
                 Arnoldova prica odmah je poslana ATlC-u. Tamo
                 je primljena sa skepsom, ali i sa stanovitim strepnjama ATIC
                 (Air Technical Intelli gence Center - Obavjestajni centar za
                 zrakoplovnu tehniku) bio je, kako sam naziv govori, tehnicka
                 obavjestajna sluzba americkog ratnog zrakoplovstva, kojemu je
                 glavni zadatak da prikuplja tehnicke obavijesti o svim stranim
                 avionima i letecim projektilima. Njegova se komanda nalazi u
                 zrakoplovnoj bazi Wright-Patterson, pokraj Daytona, u drzavi
                 Ohio.
                 Tko ima pravo?
                 Tehnicki strucnjaci ATIC-a odmah su se
                 podijelili na dva tabora. Jedni su smatrali da je Arnold,
                 zapravo, vidio samo formaciju obicnih mlaznih aviona: "U
                 normalnim okolnostima, ljudsko oko ne moze vidjeti predmet
                 kojemu prividna velicina iznosi manje od dvije desetinke jedne
                 sekunde luka" (luk -360 stupnjeva - 360 sekunda). Rezoniranje
                 Arnoldovih protivnika djeluje razborito. Buduci da Arnold
                 procjenjuje da su ti predmeti bili dugacki 15 metara, oni su,
                 zapravo, bili mnogo blize nego sto se njemu cinilo, inace ih
                 ne bi mogao vidjeti na udaljenosti od petnaestak kilometara, a
                 kamoli trideset ili cetrdeset. Zato je pogresan i njegov
                 proracun njihove brzine. Oni nisu letjeli brzinom od 2700
                 km na sat nego brzinom od 650 km na sat, a to je brzina kojom
                 lako lete mlazni avioni. Zasto se Arnoldu cinilo (i samo
                 cinilo!) da se ti predmeti krecu "poskakujuci", poput oblutka
                 koji se odbija od vodene povrsine? Zato sto ih je vidio kroz
                 nekoliko slojeva silno zagrijana zraka (ljeto iznad kamenih
                 planina). Rijec je o deformaciji slicnoj onoj koja nastaje
                 ljeti na asfaltnim cestama.Ali, pripadnici suprotnog
                 tabora gledaju na cijeli slucaj drukcije — i ne skrivaju svoju
                 uznemirenost. Narocito ih uznemiruju navodne sposobnosti tih
                 letjelica:"Arnold je tocno vidio njihovu poziciju kad ih
                 je spazio. Treba imati na umu da on izvrsno poznaje taj kraj
                 jer je nad njim cesto letio. Vidio je da su nepoznate
                 letjelice nestale iza brda koje je on dobro poznavao. A buduci
                 da je tocno znao gdje se nalazi njegov avion, znao je na
                 kakvoj su udaljenosti od njega bile letjelice kad su nestale.
                 Zato njegova procjena, da su letjele brzinom od 2700 km na
                 sat, mora biti tocna S druge strane, nijedan avion ne moze
                 onako vijugavo letjeti izmedu brda kao sto su letjele te
                 nepoznate letjelice. U jednom se Arnold ipak prevario: u
                 procjeni velicine letjelice. Ako ih je mogao vidjeti na
                 udaljenosti od 30 do 40 km i ako su mu se cinile dugacke 15
                 metara, onda to znaci da su, zapravo, bile dugacke ili siroke,
                 ili da su imale promjer od najmanje 60 metara"Zato su neki
                 zakljucili da je Arnold vidio zapravo, svemirske brodove, da
                 su to bile letjelice neke izvanzemaljske
                 civilizacije."Letjelice takvih dimenzija, sposobne za
                 takvu brzinu i druge letne performance. nadilaze daleko nase,
                 ovozemaljske, tehnicke mogucnosti."Istraga provedena u
                 svim americkim zrako plovim bazama pokazala je, uostalom, da
                 24. lipnja nijedna formacija vojnih aviona nije letjela nad
                 tim podrucjem ili blizu njega.
                 Brojna svjedocanstva
                 Iskaz Kennetha Arnolda dobio je
                 neocekivanu potvrdu sutradan. Tada se vratio u bazu Fred
                 Johnson, rudarski inzenjer i profesor rudarstva na jednom
                 americkom sveucilistu, prospektor (tragac za rudnim
                 nalazistima) iz Portlanda, u drzavi Oregon. On je 24. lipnja
                 boravio u planinskom kraju iznad kojega je Arnold vidio
                 letjelice. Cim se vratio u bazu, potrazio je svojega sefa i
                 prijatelja, Rogera Bishopa, da mu isprica sto je vidio:-
                 Toga popodneva (24. lipnja) vidio sam formaciju nekakvih
                 cudnih letjelica - pet ili set diskova - sto su letjeli prema
                 jugu. Iznad mene proletjeli su za samo deset ili petnaest
                 sekundi; pojavili su se iza jednog brda i nestali za drugim,
                 ali dobro sam ih vidio. Vidio sam jos nesto. Igla mojega
                 kompasa poskakivala je kao mahnita!Johnson je vidio sest,
                 a Arnold devet letjelica - ali moguce je da se formacija
                 razdvojila kad je izasla iz Arnoldova vidokruga.
                   
               
                 ZABRINUTI PENTAGON:
                 Projekat "Blue Book" okupio je uvazene licnosti, medu
                 njima dvojicu generala (Roger Ramey i John Samford). Na
                 celu projekta bio je Wdward Ruppelt
                 U toku iducih dana umnozio se broj osoba koje
                 su vidjele letece tanjure. Dvadeset i osmoga lipnja, oko 15
                 sati i 15 minuta, pilot lovackog aviona tipa F-51, koji je
                 letio nedaleko od jezera Meade u Nevadi, spazio je sebi zdesna
                 formaciju od pet-sest letjelica okrugla oblika koje su nestale
                 leteci cudesnom brzinom.sest sati poslije, kad se u
                 zrakoplovnoj bazi Montgomey Field u Alabami vec smracilo, dva
                 pilota i dva oficira obavjestajne sluzbe zrakoplovstva spazili
                 su na nebu nekakvu jaku svjetlost. Dolazila je s juga, od
                 obzora, letjela u cik-caku i postizala na trenutke cudesnu
                 brzinu. Doletjevsi iznad baze, zaustavila se trenutak, a onda
                 odletjela natrag prema jugu i zacas nestala Te su noci brojni
                 stanovnici Milwaukeeja spazili nad gradom "deset plavkastih
                 plamenova" (opis jednog ocevica). U Clarionu. u drzavi Iowa,
                 jedan vozac autobusa odjednom je spazio neki svijete leci
                 predmet "kako para noc" silnom brzinom, a onda ih je spazio
                 jos najmanje dvanaest.Izlozen toj poplavi izvjestaja, ATIC
                 nastavlja istragu. Iz dana u dan dosje nepoznatih letjelica
                 raste, a 4. srpnja (americki nacionalni praznik) nastaje pravi
                 »festival letecih tanjura"- iznad Portlanda.
                 Ludilo na nebu
                 "Velika predstava" pocela je u l i sati prije
                 podne. Prva je letjelica preletjela preko Mount Jeffersona. U
                 13 sati i 05 minuta jedan policajac, koji je sjedio u
                 automobilu na parkiralistu uprave policije, uletio je u sobu
                 dezurnoga:- Ne znam kako da opisem ono sto sam upravo
                 vidio, ali to je nevideno! U jednom trenutku opazio sam da je
                 nesto preplasilo gradske golubove i slucajno pogledao uvis. To
                 sto sam vidio potrajalo je samo nekoliko sekundi, jer sam
                 mogao gledati samo kroz vjetrobran; iznad glave bio mi je krov
                 automobila. Vidio sam pet golemih diskova koji su se kretali
                 cudesnom brzinom - dva prema jugu, tri prema istoku.Ni
                 dvije minute poslije toga, zazvonio je telefon. Dva policajca
                 u patroli (obojica stariji i iskusni policajci) javljali su da
                 su upravo vidjeli na nebu tri diska srebrnaste boje koji su
                 letjeli jedan iza drugoga velikom brzinom. Poslije pet minuta,
                 s istim izvjestajem javila su se cetiri policajca stacionirana
                 u luci. U 16 sati i 30 minuta policiji je telefonirala neka
                 gradanka i javila da je upravo vidjela na nebu nekakav predmet
                 "nalik na nov novcat politirani novcic od cetvrt dolara".
                 Jedan prolaznik s periferije javio je nesto poslije da je
                 vidio dvije letjelice. U toku iducih dana saznalo se da je
                 toga popodneva letjelice vidjelo nekoliko stotina gradana
                 Portlanda.Te je noci posada jednog putnickog aviona
                 kompanije -United Airlines- vidjela iznad Emmela, u drzavi
                 Idaho, pet letjelica.- Te letjelice - napisao je u
                 izvjestaju kapetan aviona - djeluju glatko i politirano na
                 trbuhu, a hrapavo sa strane. Vidjeli smo ih dosta dobro, jer
                 smo ih slijedili otprilike 70 kilometara, kad su. odjednom,
                 jednostavno nestale.Svakog dana toga srpnja 1947. dolazili
                 su novi izvjestaji. Gotovo bi se reklo da je nebo iznad juga
                 Sjedinjenih Drzava "puno svemirskih letjelica". Narod ih zove
                 "leteci tanjuri", ali vojne im vlasti daju naziv UFO (Unidenti
                 fied Flying Object - Neidentificirani leteci objekt).
                 
                 COVJEK OD POVJERENJA:
                 Suoceni s tom lavinom izvjestaja, strucnjaci
                 ATIC-a bili su zbunjeni. Bili bi jos zbunjeniji da im je,
                 pocetkom toga srpnja, dosao u ruke izvjestaj o jednom dogadaju
                 u Francuskoj, nedaleko od Rouena - ali mlada zena koja je to
                 dozivjela pricala je o tome tek poslije. Ona je, naime, kako
                 je tvrdila, vidjela prvo ateriranje jednoga »leteceg tanjura-
                 i njegove ho .moidne (covjekolike) posade.Ta mlada zena,
                 Madame Z, vozila se biciklom po cesti koja, slijedeci tok
                 rijeke Seirie, povezuje Rouen i mjesto Amfreviile-la-Mi-Voie.
                 Evo sto je... Bilo je oko 15 sati krasnog vedrog
                 ljetnog dana. Nijednog oblaka nije bilo na nebu. Nalazila sam
                 se oko dva kilometra od Amfre villea. Na cesti, dosta daleko
                 od mene. spazila sam neki predmet meni potpuno nepoznata
                 oblika. Nastavila sam voziti cestom prema njemu. Kad sam mu se
                 priblizila na oko dvije stotine metara, vidjela sam da je to
                 nekakav duguljast stroj, ovalna oblika, mutnosive boje,
                 polozen na travu. Mislim da je bio dugacak oko tri metra, a na
                 najdebljem dijelu visok metar i pol. Na svoje veliko
                 zaprepastenje, opazila sam pokraj njega nekakva dva bica,
                 visoka jedva metar. Nesto su petljali na letjelici i nisu me
                 vidjeli jer sam se necujno dovezla i necujno zaustavila. Tako
                 sam ih promatrala nekoliko minuta, a onda sam, ne znam ni sama
                 zasto, zatrubila. Cuvsi taj zvuk. bica su se okrenula, i
                 ugledavsi me, naglo uskocila u letjelicu kroz nekakav otvor u
                 njezinu boku, sirok pola metra. Otvor se odmah zatvorio,
                 letjelica je poletjela, uzletjela na visinu od oko sto metara,
                 tamo nekoliko sekundi lebdjela, obrcuci se oko sebe, a onda je
                 naglo poletjela prema Sottervilleu i za nekoliko sekundi
                 nestala iza obzora. Tek tad sam se sjetila da cijelo to
                 vrijeme nisam cula nikakvu buku...
                 Tragicna mistifikacija
                 Trideset i prvoga srpnja 1947.
                 obiljezen je jos jedan datum u povijesti "letecih tanjura" -
                 dan prvog pokusaja mistifikacije. Rijec je o "slucaju s otoka
                 Maurvja" i njegovu tragicnom finalu.Taj su dan
                 obavijestili porucnika Franka Browna, obavjestajnog oficira
                 baze Hamilton Field u Kaliforniji, da ga je zvao jedan od
                 njegovih informatora i ostavio mu poruku da se odmah javi. Kad
                 mu je Brown telefonirao, taj je covjek rekao:- Imam za vas
                 zanimljivu obavijest. U vezi sam s dvojicom policajaca koji
                 rade u luci Tacome. Jedan od te dvojice vidio je sest UFO-a
                 iznad luke. Poslo mu je za rukom da se docepa nekoliko komada
                 metala sto su ispali iz jednog od tih UFO-a.Sat poslije
                 toga, porucnik Brown vec je letio avionom B-25 iz Hamilton
                 Fielda prema Ta comi. Pratio ga je kapetan Davidson. Cim su se
                 spustili u Tacomi, odvezli su se taksijem u hotel koji im je
                 informator oznacio kao mjesto sastanka.- Urednik jednih
                 novina u Chicagu, kojemu sam pricao o tome, zatrazio je od
                 mene da istrazim taj slucaj i da sve sto saznam dam
                 ekskluzivno za njegov list. Dao mi je akontaciju od 200 dolara
                 preko ovdasnjeg dopisnika. Ali, ja sam shvatio da je posrijedi
                 delikatan i skakljiv slucaj, pa sam zato pozvao vas.Nesto
                 poslije, u sobu su usla ona dva policajca o kojima je govorio
                 informator.Jedan je policajac uzeo rijec:- To sto cu
                 vam ispricati dogodilo se, zapravo, jos u lipnju, ima tome,
                 otprilike, sest tjedana. Patrolirao sam motornim camcem pokraj
                 otoka Maurvja, oko pet kilometara od Tacome. U camcu je bila
                 uobicajena posada, a osim nje, tu su bili moj sin i njegov
                 pas. Nebo je bilo oblacno, ali nije padala kisa. Plafon oblaka
                 bio je nizak, najvise 700 metara. Odjednom smo spazili sest
                 letecih objekata kako jure tocno prema nama. Kad su bili
                 okomito iznad nas, na visini od oko 150 metara, zaustavili su
                 se. Tako smo vidjeli da su to diskovi s promjerom od oko 30
                 metara. Bili su srebrnastosjajni i imali mnogo malih prozora.
                 Zanimljivo je da letjelice nisu dizali gotovo nikakvu
                 buku.
                 
                 UMJETNICKA VIZIJA:
                 - Cini se da je jedan od diskova bio u
                 neprilici. Drugi su se okretali oko njega, a u jednom mu se
                 trenutku jedan tako priblizio da su se doticali. Tako su
                 ostali oko sest minuta, a onda su se odvojili uz mukao sum.
                 Taj trenutak vidjeli smo kako se od onoga "pokvarenog" diska
                 odvojilo nekoliko komada metala i stalo padati prema nama.
                 Pali su u vodu, po obali otoka i na nas camac. Jedan je ranio
                 u ruku mojega sina, a drugi je ubio na mjestu njegova psa. Za
                 to vrijeme diskovi su odletjeli velikom brzinom. Brze-bolje
                 pristali smo uz otok i iskocili na obalu da pokupimo one
                 komade metala. Kad je nas radio telegrafist pokusao
                 uspostaviti vezu s nasom bazom, otkrio je da ne moze zbog
                 teskih smetnji u eteru.
                 Pokusaj
                 prevareKapetan Davidson i porucnik Brown postavili
                 su tada niz pitanja policajcu i njegovu kolegi, a onda su
                 otisli, bez ikakva komentara; nisu htjeli ponijeti ni jedan
                 jedini komad metala. Dosavsi na aerodrom, gdje su ostavili
                 svoj avion, telefonirali su u bazu i rekli obavjestajnoj
                 sekciji da je posrijedi mistifi kacija. Onda su sjeli u avion
                 i odletjeli.Ali, nekoliko sati poslije, njihov se B-25
                 (bombarder tipa "leteca tvrdava") srusio kod Kelsoa, u
                 saveznoj drzavi Washington. To se dogodilo potpuno iznenada.
                 Spasila su se samo dva clana posade; uspjeli su iskociti s
                 padobranima. Svi ostali, pa tako i Brown i Davidson, poginuli
                 su u smrskanu avionu koji je poslije toga odmah
                 izgorio.stampa je dohvatila taj slucaj. Ne znajuci da su
                 dvojica poginulih telefonirala prije polijetanja na fatalni
                 put i rekli da je posrijedi mistifikacija i da nisu htjeli
                 uzeti one metalne predmete, novine su pisale da je avion,
                 zapravo, srusen jer je nosio ultratajni tovar: one komade
                 metala. Tako se rodila legenda o slucaju na otoku
                 Mauryju.Zrakoplovni kapetan Edward Ruppelt, koji je vodio
                 istragu o NLO-ima kao predstavnik Americkog ratnog
                 zrakoplovstva, napisao je:"Bio je to pokusaj prijevare,
                 mozda najbolji u historiji NLO-a, ali i najmracniji po
                 posljedicama. Ona dva policajca priznala su da je bila
                 posrijedi prijevara. Zapravo, bila je to - neslana sala.
                 Razumije se da oni nisu mogli biti krivi za pogibiju posade
                 aviona..."Prelijetanje jednog leteceg tanjura 13. kolovoza
                 iznad nekoliko naseljenih mjesta u americkoj drzavi Idaho
                 izazvalo je prvi put jedan neobicni fenomen koji je poslije,
                 na raznim mjestima i u raznim prilikama, cesto zapazan. Iako
                 je leteci tanjur letio na velikoj visini, na tlu su se
                 savijali vrhovi krosanja visokih stabala kao da ih savija
                 orkanski vjetar.Nakon analize mnogobrojnih izvjestaja,
                 direktor ATIC-a poslao je izvjestaj komandi Americkog ratnog
                 zrakoplovstva. "Fenomeni o kojima primamo izvjestaje
                 doista su stvarni" - pise direktor, a na kraju izvjestaja
                 predlaze da se osnuje specijalna drzavna organizacija koja bi
                 taj problem sistematicno izucavala. On takoder iznosi
                 misljenje da bi, mozda, specijalistima bilo dovoljno sest
                 mjeseci da odgovore na osnovno pitanje: sto su, zapravo,
                 NLO-i?
                 »Sovjetska teza«
                 Za taj je izvjestaj javnost saznala tek mnogo
                 poslije. On je u to doba bio uvrsten u kategoriju najstroze
                 povjerljivih (top secret) vojnih tajni. Kao sto vidimo, ATIC
                 je prestao sumnjati u postojanje NLO-a. Kako u svojoj knjizi
                 navodi kapetan Ruppelt, vec spomenuti sef ekipe koja je
                 istrazivala te pojave, direkcija ATIC-a zeljela je, zapravo,
                 odgovor na pitanje koje bi se moglo ovako formulirati: Jesu li
                 ti objekti, koji tako nepozvano i nekaznjeno povreduju
                 americki zracni prostor, nekakve sovjetske letjelice ili one
                 dolaze iz svemira?Za "sovjetsku tezu" postojali su
                 stanoviti hipoteticki argumenti. Jedan se odnosio na letjelicu
                 koju je jos 1942. konstruirao Zimmer mann, njemacki
                 konstruktor aviona. (Taj je projekt, usavrsen posto je bio
                 preuzet od Nijemaca, doveo poslije u Americi do glasovite
                 serije letjelica X-l do X-15). Zimmermannova je letjelica,
                 koju je prezentirao 1942. godine pred najvisim oficirima
                 Luftwaffe, bila, u biti, letece krilo oblika zrna lece, i vise
                 je slicila disku nego konvencionalnom avionu. Prilikom
                 demonstracije, ocevici su zaprepasteno gledali kako se
                 prototip cudne letjelice digao gotovo okomito, neko vrijeme
                 lebdio, onda postigao horizontalnu brzinu od 750 km na sat i,
                 najpostije, sletio brzinom od jedva 60 km na sat.
                 Fantasticno!Luftwaffe je ipak odustala od serijske
                 proizvodnje i od toga da letjelicu uvrsti u letni park. Mozda
                 su Sovjeti usavrsili Zimmermannovu ideju, pa su leteci tanjuri
                 njihove letjelice koje spijuniraju nad Amerikom. Osim toga,
                 iako su se Amerikanci poslije rata docepali najvecega dijela
                 njemackih konstruktora, neki su pali Sovjetima u ruke i
                 poslije radili za njih. A nitko nije znao kakva je sve tajna
                 oruzja pripremao Hitler.Za jedno se znalo - donekle.
                 Njemacki konstruktor Miethe, koji je poslije rata otisao u
                 Egipat i tamo se zaposlio, tvrdio je da je potkraj rata bio u
                 Njemackoj clan ekipe koja je radila na konstrukciji "V-7"
                 (sedmi projekt u seriji V). Bio je to, po pricanju Miethea,
                 upravo projektil slican letecim tanjurima. "Mozda su
                 Sovjeti zarobili moje kolege i oni sad rade za njih!" -
                 izjavio je Miethe jednom americkom obavjestajcu, poslanom u
                 Egipat da ga saslusa, uz osobno odobrenje kralja
                 Faruka.Ruppelt iznosi u svojoj knjizi fascinantne podatke
                 o "V-7" do kojih su dosli Amerikanci - ne samo preko
                 Miethea

[Schnuffel]

Ja sam ih videla par puta kako menjaju oblik i boju - iznad Paraćina 80-tih godina i prošle godine u pravcu Rtnja. Inače na ovoj planini se dešavaju čudne stvari. Poznato je da iznad te planine piloti imaju probleme, meštani tvrde da viđaju vanzemaljce i čudnu svetlost itd. Ja Rtanj obožavam i osećam se neverovatno spokojno u njegovoj blizini. Kao svoj na svome.

[bebironac]

Ja sam ih videla par puta kako menjaju oblik i boju - iznad Paraćina 80-tih godina i prošle godine u pravcu Rtnja. Inače na ovoj planini se dešavaju čudne stvari. Poznato je da iznad te planine piloti imaju probleme, meštani tvrde da viđaju vanzemaljce i čudnu svetlost itd. Ja Rtanj obožavam i osećam se neverovatno spokojno u njegovoj blizini. Kao svoj na svome.

VRATITE NAM ELVISA!!!!!   

[Schnuffel]

Ja sam ih videla par puta kako menjaju oblik i boju - iznad Paraćina 80-tih godina i prošle godine u pravcu Rtnja. Inače na ovoj planini se dešavaju čudne stvari. Poznato je da iznad te planine piloti imaju probleme, meštani tvrde da viđaju vanzemaljce i čudnu svetlost itd. Ja Rtanj obožavam i osećam se neverovatno spokojno u njegovoj blizini. Kao svoj na svome.

VRATITE NAM ELVISA!!!!!   

Naći ćeš ga sam.

[bebironac]

Ma jok...nadjen je on samo  ga kriju....

[Schnuffel]

Ma jok...nadjen je on samo  ga kriju....

A ko ga krije? Vanzemaljci? Misliš da nemaju preča posla.

[bebironac]

Kazi mi kojim se poslovima bave mali zeleni...mislim kad je planeta Zemlja u pitanju?

[Mac]

Prave razne zezalice u livadama 

[Dak]

Prave razne zezalice u livadama 

Aha,samo nas poprckuju i ulaze u oranje

[anny]

Kazi mi kojim se poslovima bave mali zeleni...mislim kad je planeta Zemlja u pitanju?

Pitanje je i da li su takvi... Joooj, mnogo toga nama nije jasno...

[Schnuffel]

Biće nam jasno...

[bebironac]

Ma da...kad?????

[Schnuffel]

Još malo..... samo strpljenja...

[bebironac]

Javlja ti se????

[Schnuffel]

Jesu i pitaju za tebe.

[bebironac]

I sta kazu,i sta kazu???

[Schnuffel]

Kontaktiraće te lično pa će ti reći. Meni nisu hteli da kažu.

[bebironac]

uuuuuuuuuuu jeeeeeeeeeeee....mozda mi i kazu gde skrivaju Elvisa!!!!!

[Schnuffel]

uuuuuuuuuuu jeeeeeeeeeeee....mozda mi i kazu gde skrivaju Elvisa!!!!!

[anny]

Kazi mi kojim se poslovima bave mali zeleni...mislim kad je planeta Zemlja u pitanju?

Mnoge stvari nam nisu jasne ... Ovo je josh uvek daaleko od nashih malih umova...